Wat een uitzicht vanuit het tuinkantoortje!
Al weken hoog zomerse temperaturen, en dat gaat waarschijnlijk ook nog even zo blijven. Iemand zei ‘Het lijkt wel de zomer van 1976, die was ook zo warm en droog’. Mijn moeder kan dat be-amen, die liep toen met een dikke buik tot ik (Femmes) er eind augustus uitkwam. Nu ben en voel ik me ook wel een beetje herboren, dus misschien komt het gewoon door mij, dat weer. Niks klimaatverandering.
Maar goed, het is dus warm. En gortdroog. Erg fijn vakantieweer, maar op de tuin zou het echt wel wat koeler mogen, en natter! De pomp draait op volle toeren om te voorkomen dat we straks enkel zongedroogde groenten hebben. Met tomaten wordt dat nog wel lekker, maar met sla…
Gelukkig staat er wel wat wind, dat maakt het werken een stuk aangenamer. En ook voor de gewassen van belang, want met warm weer en beregening liggen allerlei schimmels op de loer.
In onze tunnels en bij de courgettes hebben we ondanks die wind toch al de eerste meeldauw ontdekt op het blad. We hadden rekening gehouden met waar de wind meestal vandaan komt, maar helaas komt die nu al een tijdje van de andere kant. Daar groeit inmiddels een flinke houtwal. Behalve dat er daardoor minder wind door de tunnels waait, staan er in die houtwal juist een paar eikenbomen (ook vaak last van meeldauw op hun bladeren): woesh woesh, meeldauw op onze tuin.
Spannende zomer. Vooralsnog voldoende courgettes en komkommers hoor. En de maiskolven zie je elke dag dikker worden. Die kunnen in de zomervakantie op de barbecue. Tot ziens!
