Seters is ingewijd door de kinderen. Sietse is een diepe kuil aan het graven voor een ondergrondse hut. Een lang gekoesterde wens. Op een plek die niet door Jan en alle man verstoord kan worden. De eerste 50 cm zijn een feit. Zaterdag na de winkel had ik met Joost een vuur gestookt om de laatste resten met houtwormhout op te stoken. En onverwachts, de kinderen opgehaald, eten geregeld en rond het vuur gezeten, gedanst en gerend. Heerlijk.

Mannen en tractors. Het is toch wat. Even aangeraakt worden, fotootje maken, er even op gaan zitten, alle onderdelen even benoemen, onderhoudstoestand beoordelen enz. Nu nog een zeecontainer voor buiten waar de tractor in geparkeerd kan worden. Eigenlijk 2 zeecontainers van 20 ft. Ook het gereedschap zoekt nog een onderkomen. Nee, niet die van Texel. Gewoon hier uit de buurt. Als iemand, iemand kent die …. laat het even weten.

En de natuur? De periode tussen kerst en drie koningen is de tijd dat de natuur op z’n stilst is. Totale rust, Wat heerlijk. Niet vooruit en niet achteruit. Maar maandag zijn we allemaal weer begonnen met ons werk. Zou dat ook gelden voor de natuur?

Tot woensdag en of zaterdag