Afgelopen week leek het toch echt dat het jaar terugliep. Het was herfst met zijn storm en regen. Nu bedenk ik me dat het jaar niet terug is gelopen, maar het is zoals het hoort te zijn. De verhalen die in deze tijd van het jaar aan de peuters en kleuters van de vrije school verteld worden, gaan over Vrouwtje Dooi. Dit vrouwtje maakt alles schoon en haalt de resten van de herfst en winter met haar bezem weg om weer ruimte te creëren voor de lente die er aan komt met zijn nieuwe groei. Jaap Voigt heeft geschreven over het leven in het ritme van de seizoenen op basis van de I Tjing en het taoïsme. Zijn visie zal Vrouwtje Dooi niet noemen, maar eigenlijk komt het allemaal neer op hetzelfde. De natuur en zijn seizoenen gaat zijn eigen ritme en wij mensen kunnen hieraan groeien. De natuur is onze vitamine G ofwel Groen. De natuur herstelt, kalmeert en verbindt. En wij hier op Sophia’s Tuin mogen dit elke dag meemaken. Dit is waar we voor staan en wat we anderen graag bieden. Geen potje vitamine, maar een vitamine die je voelt door met je handen in de grond te gaan, te snoeien, te planten en vooral te genieten. Wat een heerlijk werk!

Deze week ziet het er naar uit dat het droger wordt. En dat betekent de laatste poging om het kweekgras uit de tuin te krijgen. En dan staat het plantgoed en wij ook te trappelen om de grond in te gaan. Voor nieuwe vitamines, ook de groene!

Tot woensdag en/of zaterdag