Beste mensen,

Leeg... het land is nu echt helemaal leeg. Deze week ligt de laatste groente uit de tuin in jullie krat. De kas is weggehaald, de bramen en frambozen gesnoeid, al het materiaal wat nog nodig was op het land, opgerold en weggezet in afwachting. Leeg, maar onder de grond niet. Terwijl we de laatste groente rooiden zagen we dat er heel wat activiteit in de grond zit. En als je dan na een dag hard werken over het land kijkt, voel je je rijk. Je neus in de lucht, je ruikt het komende voorjaar, je handen in de grond, je voelt alles door je handen gaan en je kijkt in afwachting het landje rond, wat zal er dit jaar weer allemaal voor ons te eten zijn. Heerlijk dat we dit werk kunnen doen. Zelfs de kinderen zuchtten eens diep: eindelijk weer eens buiten na al dat huiswerk en de school. Je ziet ze de energie opdoen. En je hoopt dat deze herinnering blijvend is bij hun, dat ze altijd terug kunnen kijken hoe rijk je je kunt voelen met gewoon buiten en je handen in de grond.

Ik hoop dat jullie door het proeven van de groenten in jullie krat dit gevoel een beetje mee krijgen. En aangezien het plantgoed volgende week aankomt, kunnen jullie dit weer een heel jaar gaan proeven.
Tot zaterdag!