Regelmatig krijg ik mails van klanten en lezers van onze nieuwsbrief. Hele mooie, confronterende, dankbare, ongemakkelijke, shit dat is fout gegaan mails, al het andere wat wij in het dagelijkse leven mee maken mails en heerlijke groenten mails. Een genre springt er toch wel uit. Waar komt in de winter onze groenten vandaan. Ik snap het, ik wijt dat aan corona, het is bewustwording en een compliment aan je zelf. Gewoon weer tijd om na te denken en tot je door te laten dringen. Jaha, in de winter komt een groot deel van onze biologische groenten toch echt wel uit landen als Spanje, Italië, Portugal en tegenwoordig ook al uit zuid Frankrijk (lang leve de klimaatsverandering). Wij vinden het heel normaal dat we het jaar rond broccoli, komkommer en tomaten kunnen eten. In Nederland wordt de eerste biologische broccoli gesneden in de maand mei en de laatste ongeveer in november. Biologische komkommer en tomaten beginnen al in maart en eindigen eind oktober. In de winter zouden we alleen bollen en knollen kunnen eten aangevuld met kolen en prei, winterpostelein en veldsla. Alle andere groenten komen toch echt van elders. Vroeger (sorry) toen kenden we in de maanden maart en april honger omdat domweg alles op was, bevroren of opgegeten door allerlei ongedierte. Je kunt het nog steeds ervaren als je naar buiten kijkt. In deze maanden zijn grote groepen kouwtjes, eksters en ander gevogelte op strooptocht om nog aan voedsel te komen en belagen ze mijn, met zorg geplante groenten. Ik kan het ze eigenlijk niet kwalijk nemen. Gelukkig ligt dat ver achter ons en kunnen we genieten van alle heerlijks uit het zuiden. Maar er is een grens, ook bij mij. Ik koop geen groenten aan uit landen als Egypte en Ethiopië. En uit onze tuin kunnen we al weer raapstelen en deze week paksoi snijden. Het blijft een wonder.
Afgelopen week met z’n allen keihard gewerkt. Alle prei de grond in, kolen gepland, andijvie eerste sla en spinazie, venkel en stengelui. Maar ook de maïs. Dat was een misser. 300 maïs plantjes ten prooi aan de nachtvorst. -5 graden C is voor maïs toch echt een stap te ver. Alle gewassen liggen onder fleecedoek. Een oase van wit. Best wel apart om te zien. En s’morgens eraf om ze s’avonds er weer overheen te leggen. Tot dat de nachtvorstdreiging achter de rug is. Zo, aan beweging geen gebrek!
Rest mij jullie uit te nodigen en te ontmoeten op woensdag en/of zaterdag in de winkel, afhaalpunt of thuis aan de deur.
Vincent de Wolff, Biologisch Tuinder Sophia’s Tuin.
