Deze week gaat het eerste metaal werkstuk van Paul naar de verzinkerij. Een gereedschap op wielen dat er voor gaat zorgen dat we de vorstbeschermdoeken, het koolvliegengaas en tegenwoordig ook de mineervliegdoeken kunnen oprollen. Worden nu, als we ze niet nodig hebben, opgevouwen en ergens neergelegd, vaak op de grond en dus rommelig en ook nog eens sneller stuk en vies daardoor. Verzinken duurzaam? Dat is altijd de vraag. Verf er op smeren heeft mij geleerd dat dit elke 8 jaar opnieuw gedaan moet worden. Die verf schilfert er uiteindelijk af en komt overal in de tuin. Verzinken gaat een lifetime mee. Tja..

Afgelopen zondag een 2-de hands wiedbed opgehaald. Moet in zijn geheel gerenoveerd worden. Doel is dat we volgend jaar liggend, met een zonne-energie aangedreven motor, het onkruid de baas kunnen worden. Als dat niet aantrekkelijk is dan weet ik het niet meer.

Ria heeft de coloradokever uitdaging op de tuin aangepakt. Gewapend met een heuse nilfisk waterstofzuiger en een verlengsnoer van wel 130 meter. Bij het betreden van de tuin ging er een siddering door de kever en larven populatie heen. Heel veel kevers en larven met de stofzuiger opgezogen. Wat een klus. Eind resultaat: ruim 1,25 kg kever in de bucked.

En in de tuin? Daar willen de courgettes het maar niet doen. Veel zijscheuten, veel prachtige mannelijke bloemen maar toch echt te weinig vrouwelijke bloemen. Resultaat: nagenoeg geen courgettes. Dat geldt ook voor de bonen. 80% niet opgekomen of weggerot. Maar wel heel erg mooie faselia (groenbemester). Het gonst er van de bijen en hommels. Altijd spannend zo’n tuin.

Rest mij jullie uit te nodigen en te ontmoeten op woensdag en/of zaterdag in de winkel, afhaalpunt of thuis aan de deur.

Vincent de Wolff, biologisch tuinder Sophia’s Tuin.