Vorige week had ik het over dat boeren vooruitzien is. Als tuinder maak je een vruchtwisselingsschema en op basis daarvan weer een teeltplan en dat vormt de basis voor jou bedrijf voor de komende 30 jaar en mogelijk ook voor de generaties daarna. Je zou het de vorm gekregen visie van de boer kunnen noemen, die (als het goed is…) als goed rentmeester voor zijn grond, de opbrengsten voor nu en in de toekomst, zeker stelt. En dat het teeltplan in de loop der jaren enigszins verandert dat is normaal. Misschien willen we wel dikke bonen hebben in plaats van dunne. Maar waar de bonen komen te staan en wanneer ze zo ongeveer geoogst kunnen worden, dat staat vast. Noem dit allemaal maar oude wijsheid op grond van langdurige ervaringen en overlevering en gewoon dat wat hier wel en niet kan. Dan kijk ik naar de politiek. Ja, want de gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur. Diepe zucht. Dan zie ik van deze oerkennis weinig meer terug. Die hebben het alleen nog maar over de kleur van de boontjes en dat we ze nu willen hebben en steeds meer en dat ze beloven dit waar te maken, als je maar op ze stemt. Maar als ze dan in de coalitie zitten, blijkt toch dat er van al die beloftes en praatjes helemaal niets van overblijft van wat ze zo stellig hadden beloofd. Gekrakeel op de vierkante centimeter. Ik denk dat we ze moeten vragen naar hun vruchtwisselingsschema.
De voorjaars stormen. Zij trekken over ons heen. Ook de tuin krijgt daar een veeg van mee. 2 Tunnels down, beetje balen. Een grote populier omgewaaid. Die heeft met het vallen net niet de keet verpletterd. Wel lekgeslagen. Beetje meer balen. Bleef precies 2 meter boven de keet hangen op 2 afgeknapte bomen. Altijd weer een ravage, werk waar je in het voorjaar nou niet op zit te wachten. Ach het verbroedert ook weer. Vrijwilligers springen uit de stoel, nemen hun kettingzagen ter hand (eindelijk!!!) en komen op hun vrije zaterdag meehelpen het ergste leed te verzachten. Heerlijk, die energie.
En dan zit er ineens spruiten in het pakket terwijl ik groene/savoie kool had belooft. Het kom niet anders Cees en Patrick hadden woensdag de laatste 20 kg spruiten geplukt. Met liefde en plezier. Dat kon ik jullie niet onthouden. Biologische spruiten zijn namelijk niet meer te krijgen. En nu echt op zijn lekkerst. Alstublieft, dat het moge smaken. Deze week wel groene kool in het pakket!!
Blijf gezond! Eet gezond! Veel knuffels toegewenst in je eigen bubbel, ga lekker wandelen en geniet.
Vincent de Wolff, Biologisch Tuinder Sophia’s Tuin.
