Dag lieve mensen,

Zon, lekker briesje, ideaal weer om in de tuin te vertoeven. En wat een kleurenpracht. In de schooltuin wordt ik al begroet door zonnebloemen en door het boogje van de beukenhaag zie ik witte en paarse cosmea (nooit uitgeplant maar toch stug uitgegroeid in de voorzaaibak, mooi hé). Rode en gele uien hangen te drogen op het rek, de pofmaiskolven knallen eruit met hun roze haren, en een paar dagen zon tovert de tomatentrossen helemaal rood. Niet alleen mooi, ook ontzettend smaakvol! Vooral de cherrytomaten en de suikermais, zo sappig en zoet, die móet je gewoon proeven. Dank je wel zon!

Nu is het echt de tijd om de vruchten te plukken van het harde werken. Want terwijl de tuinder geniet van zijn laatste vakantiedaagjes is er in en voor Sophia’s tuin nog flink wat arbeid verzet. Bas maait, hakt, schoffelt en wiedt met tomeloze energie alles weg wat we niet in de tuin willen zien en ik oogst nog maar eens wat barbecuebenodigdheden voor de campinggasten. Ondertussen krijgen de vruchtgewassen in de tunnel en de jonge boerenkoolplantjes goed te drinken en zorgen de bijen er voor dat we ook straks weer nieuwe vruchten kunnen plukken. Dank je wel Bas en dank je wel bijtjes!

In Hilvarenbeek worden onze spitskolen geoogst en gekoeld. Elders legt mijn moeder het laatste vliesdoek onder de naaimachine om zakjes te maken ter bescherming van de maiskolven. Anders gaan de vogels er mee aan de haal. Vorig jaar was de schade behoorlijk groot, dat wilden we deze keer voorkomen. Ik durf nu al te stellen dat het experiment geslaagd is, de onbeschermde maiskolven zijn al veelvuldig aangepikt, de beschermde zijn helemaal gaaf. Grappig gezicht ook, die zakjes om de kolven. Bijkomend voordeel bij het oogsten: je ziet meteen waar de kolven nog hangen. Dank je wel mama!

En jullie ook allemaal dank je wel, voor het vertrouwen in deze tuin. Zaterdag staan Vincent en Ingrid er weer, ik vond het leuk om even gezichten te zien van de mensen voor wie we de groente telen. Tot ziens!

Femmes