Soms heb je dat van die weken. Weinig spannends te melden. Gisteren een dagje fenomenologie in Almere. Nog te vers en niet voldoende ingedaald om iets van te zeggen. Nat buiten, motiveert ook al niet zo erg. Zie het onkruid, met name het straatgras, onze tuin geleidelijk overnemen. Alles in gereedheid om in den aanval te gaan. Maar het weer wil niet meewerken. Onze trekker heeft smalle banden om tussen de gewassen door te rijden. Voor weinig geld kunnen overnemen van een collega. Tja, ziet ernaar uit dat Seters binnenkort opgeschrikt gaat worden door een harde knal. Foto’s genomen van de banden om ze opnieuw te kunnen bestellen. Dan kijk je op de foto en naar de trekker en denkt: “Als ik de banden ga vernieuwen, kan ik dan niet beter de hele trekker vernieuwen?” Vorige week ons wiedbed nogmaals onderhanden genomen. Tweedehands batterijen voor de aandrijving gehaald. Die opgeladen worden door onze zonnepanelen. Maar de vorige tweedehandsjes was ik vergeten aan de oplader te hangen. Stuk. Maar de ligbedden van het wiedbed zijn een upgrade aan het ondergaan. Nieuwe tussenplank, nieuw lichaamsvormend schuim om op te liggen gehaald. Hier en daar wat verzaagd en opnieuw gelast. Bijna ready om te gaan gebruiken. Liggend werken, met een maximale snelheid van 0,1 km/ uur. Genietend van de zon op je rug. Beetje kletsen met je mede-wiedende-collega. En tijdens al dat genot gaat het werk gewoon door….. Als je tenminste je handen laat wapperen. Wie wil dat nu niet?
Praten tijdens het werk. Ook zo’n ding. Heel veel mensen stoppen met werken als ze in gesprek gaan. Dan ga je letterlijk uit de handeling, in het hoofd. Dat zijn we gewend zo te doen. Jammer! Als je (op een tuin) met je handen aan het werken bent en je hebt de behoefte om te gaan praten, blijf door werken! Het is de ultieme kans het anders te doen en te oefenen. Kijk maar eens wat er gebeurt. Gesprekken krijgen meer diepgang. Ongekende wendingen. Inzichten. Er vallen welkome stiltes die ruimte bieden voor reflectie. Je kijkt elkaar niet aan. Dat is ook wel eens oke. Er wordt veel beter naar elkaar geluisterd. Je stemt beter af op de ander. Heb je tijd nodig om na te denken? Die pak je gewoon. Je was toch aan het werk? Je hebt allebei de zelfde richting ipv tegen-over-elkaar. Ben je het gesprek beu of wordt je overmand, ga je gewoon wat sneller of langzamer werken. Tijdens het werken blijf je in contact met de grond, dus geaard. Zou het zo werken? Dat je energie de hele tijd van je hand(ele)en naar je hoofd stroomt en terug, en dan elke keer langs je hart komt? Hoofd, hart, handen. Prachtige oefening zonder al te veel schade. (Hoop ik, zij de tuinder…. ;)
Deze week veel groeten van Sophia’s Tuin in het krat. Met een ultieme balans tusen snel en langszaam, vrucht, blad en wortel. Laaf je aan het voorjaar!!
Rest mij jullie uit te nodigen en te verwelkomen, in de winkel, webshop, afhaaladres of als we jou bestelling komen brengen aan huis. Of gewoon op de tuin.
Warme groet, Vincent de Wolff, Biologisch tuinder Sophia’s Tuin
