Het is al hoogzomer en de bloementuin zit deels nog in de startblokken. De dahlia’s kunnen we pas sinds 2 weken plukken en veel eenjarige bloemen, staan zelfs nog maar net in de grond. Voor alles wat nog wil gaan groeien is het te hopen, dat er nog veel zonnige, warme dagen volgen en dat de vorst pas laat tevoorschijn komt. Immers bloemen houden vooral van de zon.

Gelukkig is de bloementuin al in haar vierde jaar en heeft het voorjaar gezorgd voor een mooi begin. De driekleurige viooltjes en de slaapmutsjes hebben dit jaar lang op zich laten wachten, maar tenslotte gaven ze het begin van het groeiseizoen aan. Alle bedden zijn gevuld en de eerste uitgegroeide planten hebben zelfs al weer plaats gemaakt, voor nieuwe eenjarige bloemen. Nieuw dit jaar is het grote bed met monarda’s. ( bergamot )  Een plant in verschillende kleuren, waar je later, als ze zijn uitgebloeid de frisse groene blaadjes kan oogsten om te drogen en te verwerken in kruidenthee. Onze huisthee was vorig jaar al een succes en krijgt dit jaar zeker een vervolg.

De Zinnia’s groeien nog niet in de hoogte, maar de felgekleurde  bloemen geven een oneindige opbrengst. In de winkel staan ze als kleine bosjes, samen met een geurende tak dille ( die achter op het land staan ) en een prachtige tak van de pimpernel.

De hoge pimpernel is een nieuwe aanwinst in de tuin, evenals de vele nieuwe echinacea met haar prachtige kleuren en vormen. Opvallend is hoe de bloemen door de verschillende bedden zijn gaan wandelen.  Kleur combinaties, die ik zelf niet had kunnen bedenken, komen als vanzelf bij elkaar terecht. Om in het voorjaar de vaste planten goed te kunnen herkennen ( een niet weg te schoffelen ) is het belangrijk, dat je weet wat waar heeft gestaan. Het is dan ook een ware klus, om dit goed bij te houden.

Ik ben begonnen om voor ieder bed een passende naam te bedenken: De kleine cirkel, de kleine en de grote maan, de zonnetuin, de buitenrand, de kruidentuin etc.

Wie al vroeg in het jaar bij de bloemen heeft rondgewandeld heeft kunnen zien, dat we er een flink stuk bij gekregen hebben. Het was het oorspronkelijke rabarberveld wat deels volstond met gras en kweek. Het is onvoorstelbaar, maar het nieuwe stuk tuin heeft zich als vanzelf aangepast bij de vorm en beweging in de tuin. Het was wel een enorme klus, die veel tijd vroeg, maar wie werkt en volhoudt, krijgt iets moois van de natuur terug. Sommige planten houden ervan om ieder jaar een nieuwe plek te krijgen en zo kan je telkens je keuze weer herzien of opnieuw bekijken. Ook nieuw zijn de verschillende kleuren van het duizendblad…. Niet te verwarren met duizendschoon, ook wel tuiltjes genoemd. Duizendblad is een echte wilde bloem, die je langs de weg vooral in haar witte kleuren ziet. Sinds vorige jaar was ik bezig, om ook verschillende roze-rode kleuren te kweken en dit jaar heb ik de terracotta en saffraan kleur kunnen bemachtigen en zelfs een fel gele. Soms kan je zelf heel goed met zaadgoed beginnen, maar af en toe een plant in de juiste kleur kopen, kan ook een mooi begin zijn. Dan is het zaak, om zelf na de bloei het zaad te winnen en weer te vermeerderen.

Wat zorgen baart zijn de woelmuizen, die ook vorig jaar veel van de wortels van de planten hebben genuttigd. De machtige kardoen-planten, met soms wel 60 bloemknoppen ( die de zusjes zijn van de artisjok planten ) zijn door de hommels zeer geliefd. Helaas hebben zij het zwaar te verduren, met al die knagende muizen.

Kortom er is veel te beleven bij de bloemen, nog maar niet eens te spreken over al die vlinders, hommels, rupsjes, sprinkhanen en andere insecten…. Een waar feest.

Wees welkom, om te plukken of om gewoon te genieten van alle kleuren en geuren.

Betsie Netten, Biologisch bloemen en kruiden teler Sophia's Tuin