In de bloementuin blijkt het goed toeven. Na het eerste artikel in deze nieuwsbrief bleek dat meer mensen ineens weer te zien waren. Het plukken van de bloemen is voor iedereen een andere bezigheid. De een is tevreden met een bos dahlia's, de ander is echt op zoek naar de juiste kleuren bij elkaar. Grote bossen, mini-bosjes.... Alles is mogelijk.

Voor de bloemen is het heerlijk wanneer ze geplukt worden, het is een soort onderhoud en noodzakelijkheid. Vooral de bloemen, die in hun oksel bladeren weer volop nieuwe stelen produceren. Denk aan de dahlia's, de cosmea's de rudbeckia, de echinacea etc.... Het zijn er heel veel, die erom roepen om geplukt te worden. Hoe beter dit gebeurt, hoe mooiere de plant groeit en de stelen worden uiteindelijk daardoor ook langer.

In het begin van de groei is dat een beetje lastig en vraagt het om geduld. Want de plant is natuurlijk niet meteen op zijn best. Sinds vorige week heb ik bij enkele nieuwkomers een briefje gehangen, om ze nog niet te plukken. Dat is lastig, want juist die ene tak, die mooie kleur heb je graag bij je bos. Om zaad te winnen van deze nieuwkomers heb ik toch eerst een aantal bloemen nodig die uitbloeien en in het zaad komen. Het volgende seizoen zal je die prachtige plant dan ruimschoots terugvinden. Dit gaat bijvoorbeeld over het in het vorige artikel beschreven warm gekleurde duizendblad in oker en saffraangele tinten..... zeer mooi. 

Bij bloemen waar er heel veel van staan, mag je altijd goed plukken en dan is een langere steel totaal geen probleem, immers er is voldoende wat lekker door kan groeien. 

De paarse tinten in de tuin zijn altijd zeer gewild en wanneer je van de vlinderstruik knipt, kan je niet genoeg kiezen. Neem vooral de takken, die nog net niet volledig open zijn, dan staan ze langer op je vaas. Sinds vorig jaar heb ik ook 'leeuwe oor " in de tuin. Niet over het hoofd te zien. Het is lange hoge plant, met één tak, die in een soort etage verdeeld geheel laat zien, met 2 mini " leeuwe-oor ' blaadjes ( denk ik ) boven aan. Knip ze op zijn langst en zet er heel simpel een stuk of vijf  in een hoge vaas en klaar. 

 

De zonnebloemen maken nu ook echt hun opmars, achterin het bloemenbed staat een grote verzameling en ook daar kan je de stelen kiezen, die uit de oksels tevoorschijn komen.

Achter op de land staat een bed met de allergrootste bloemen, waarvan iedere tak slechts een bloem geeft. Er komen er nog heel veel en ook nog andere soorten, met helgele tinten of de Mexicaanse zonnebloemen, met haar zachtharige stelen. Daarover later. 

 

Ook achteraan in het vak,  staat een geweldige bos lathyrus..... heerlijk geurende takjes, waarvan een minibosje op een klein tafeltje natuurlijk prachtig is. 

 

De houdbaarheid van natuurbloemen is echt anders, dan die van gekweekte bloemen uit de bloemenwinkel. Dit jaar hebben alle jonge planten extra voeding gekregen, zodat ze langer mee kunnen. Zorg vooral voor zeer schone vazen, verwissel het water regelmatig en haal een uitgebloeide tak er gewoon uit. Ikzelf mag erg graag een boeket, wat een beetje achteruit gaat, op de tuintafel buiten zetten, daar kan je er nog een hele tijd van genieten. 

 

Bij het samenstellen van je boeket kan je ook goed rekening houden met de houdbaarheid. 

Volgende keer wat meer over het samenstellen van een mooi boeket...

Voor de liefhebbers, die nog moeite hebben met zelf plukken.

 

Tot gauw maar weer,

Betsie